تو مرا یاد کنی یا نکنی...باورت گر بشود گر نشود ، حرفی نیست...
اما...
نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست...
سهراب سپهری
درد یک پنجره را پنجره ها می فهمند...
معنی کور شدن را گره ها می فهمند...
سخت بالا بروی، ساده بیایی پایین...
قصه تلخ مرا سُرسُره ها می فهمند...
یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن...
چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند...
آنچه از رفتنت آمد به سرم را فردا...
مردم از خواندن این تذکره ها می فهمند...
نه نفهمید کسی منزلت شمس مرا...
قرن ها بعدی در آن کنگره ها میفهمند...
1-کپی مطالب وبلاگ شب نشین بدون ذکر منبع ممنوع...
2- اکانت فیس بوووووووق من: Mojtaba Max